بررسی سبک های تصمیم گیری (آمرانه - مشارکتی )و شیوه های حل تعارض کارکنان اداره برق شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های تصمیم گیری (آمرانه – مشارکتی ) مدیران و شیوهای حل تعارض کارکنان اداره برق شیرازبود. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناساس اداره برق شیراز می باشد که نمونه تحقیق شامل 42 مدیر و 100 کارشناس که براساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای از پنج بخش مدیریتی سازمان (مالی، انسانی، تحقیقات، توسعه، دیستاجیگ ) انتخاب شد. ابزارهای به کارگرفته شده دراین پژوهش، پرسش نامه تصمیم گیری (ادیبی سده،1378) و پرسش نامه شیوه حل تعارض (پوتنام و ویلسون،1990) بود، قبل ازاجرا روایی وپایایی ابزارهای پژوهش بررسی، واعتبارابزارها محرز گردید. به منظور بررسی سوالات پژوهش ازضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چند گانه استفاده شد. نتایج حاصل ازتجزیه وتحلیل اطلاعات نشان دادکه از دیدگاه مدیران و کارشناسان، مدیرانی که دارای سبک تصمیم گیری آمرانه می باشند برای تعارض به وجود آمده بیشتر از شیوه حل تعارض کنترل یا به عبارتی قدرت یا رقابت استفاده می کنند، در حالی که مدیرانی که دارای سبک تصمیم گیری مشارکتی می باشند برای حل تعارض ایجاد شده بیشتر از شیوه راه حل گرایی (همکاری یا مصالحه )استفاده می کنند